Moordhotel

Het zou een mooie titel zijn voor een Agatha Christie-verfilming, de naam prijkt echter sinds kort op het “Handy”-pand aan de Rijksstraatweg in Haren.
Een monumentaal pand dat na jaren van verwaarlozing onlangs is verkocht, waarschijnlijk aan een projectontwikkelaar die het zal slopen waarna er vast een duur appartementen-complex neergezet zal worden (het pand heeft meer dan een miljoen euro gekost, dus dat moet terugverdiend worden).

Momenteel zitten er anti-kraak-bewoners in, via Ad Hoc. Er zit nu ook een atelier in.

---

Update 17-3:Het bord met de naam “Moordhotel” is inmiddels op verzoek van Ad Hoc verwijderd door de atelierhouder, na een klacht van de dochter van de eigenaar.

---

De naam “Moordhotel” is gebaseerd op een verhaal uit ca. 1930. De toenmalige eigenaar, die er een hotel dreef, werd met een stoel op zijn hoofd geslagen door 2 boze klanten, die van hem geen drank meer geschonken kregen. Aan de gevolgen is hij overleden.Belangrijke dorpsgebeurtenissen werden in die tijd vaak in de vorm van liederen doorverteld:

Toen de jaarmarkt was gekomen en de meimaand brak weer aan dan ontwikkelen weer de bomen maar met dezen is ’t gedaan Met wie ‘gedaan’ heeft en niet te vragen want men heeft het reeds gehoord het gerucht gaat alle dagen dat Jan van Hemmen is vermoord Nog zoo aan een zaak begonnen in zoo’n fijn gebouwd hotel aan zoo’n zaak is veel verbonden dat begrijpt een ieder wel Toen de markt was afgelopen en het was toen reeds elf uur mocht hij toen niet meer verkoopen doch dat maakt hem ’t leven duur Zie daar kwamen twee dronkaards binnen en die waren niet op hun gemak en zonder zich te bezinnen vroegen zij een glas cognac Toen hij dit niet wou schenken hadden zij een slecht bedoel en zonder zich te bedenken sloegen zij hem met een stoel Toen zijn vrouw des nachts ontwaakte heeft zij hem nog eens gekust en toen zij hem zo aanraakte lag hij nog in diepe rust Des anderen daags vroeg in de morgen toen de Heer zijn daglicht bood toen kwamen eerst de zorgen helaas te laat, hij was reeds dood

Bron:
“Van verdwenen winkels en andere dorpsverhalen” deel II,
van Hein Bloemink