Proberen de hitte te ontvluchten, de verkoeling op te zoeken. En die uiteindelijk niet vinden…
Toch beter om je in het zweet te fietsen, dan te puffen in je oververhitte achtertuin. Vind ik tenminste.

De stad uitgefietst, zoals ik ‘m nog nooit verlaten heb; vanaf industrieterrein De Hoogte over een mooi fietspaadje richting Paddepoelsterbrug. Onderweg passeer je dan o.a. een van de stadsmarkeringen.

Ik heb nooit zin om te ‘luisteren’ naar omleidingen bij wegopbrekingen. En mét permissie van de werklieden begaf ik me dan toch op een stukje onverharde Paddepoelsterweg.

“Al is de landman vol praktijk, zijn arbeid maakt hem toch niet rijk” (Oostumerweg)

Als het effe kan pak ik tijdens fietstochten een pontje mee. Bij Ezinge daarom een zijsprongetje gedaan richting Aduarderzijl, voor het fietspontje naar Schouwerzijl/Winsum. Zowaar vaart die ook nu in september nog, maar slechts 1x per uur, en drie kwartier wachten was me te gortig.

Grote machines op het droge land, zoals hier bij Ezinge. Het is de tijd van de aardappels.

Her en der zijn akkers al weer omgeploegd voor een volgende ronde. En verrek, daar in de verte bloeit nog koolzaad!

In Ulrum brandt het Olympisch vuur in de vorm van dit kleurrijke beeld.

Verkoeling is waarschijnlijk inderdaad alleen maar te vinden in het water. Slim bekeken van deze Lauwersmeer-runderen!

Er zijn vishandelaren die met dit tropische weer de tent sluiten. De aanvoer van verse waar gaat gewoon door, in de haven van Lauwersoog. Een Duitse visser levert hier een voorraadje garnalen af.

Nóg meer kunst, op de dijk bij het sluisje van Ezumazijl. Onderdeel van de ‘Collectie Mader‘; op diverse plaatsen in het Lauwersmeergebied staan sinds 2012 dergelijke beelden.

Tja, dat krijg je met die klimaatverandering: kieviten transformeren van weide- naar watervogel.
